بحریست بحر ِ عشق که هیچش کناره نیست

بَست نشسته ام در حریم ِحرم ِ عشق جایی  میان خوف ورجا انتظار و امید باشد که  تسکینی باشد برای داغ ِ فقدان زدگی ام آویزان به ضریح ِ مقدس ِ دوست داشتن ِ از دل وجان جایی میان ِ لذت وهراس، شوق و اندوه باشد که ساحلی باشد برای موجهای ِاز پا در اندازِ تنهایی ودلتنگی هایم... دخیل بسته ام به مظهر ِ ایستاده در بحریست بحر ِ عشق که هیچش کناره نیست...

این تخم لق ِ " عشق خز است " را آنهایی  روی زبان ها انداختند که  هرگز ممد ِحیات ومفرح ذات بودنش را تجربه نکردند. آنهایی  که  در طول زندگی شان حساب گر بوده اند و از  وادی ِ عشق  به اندازه ی کافی نتوانسته اند غنیمت جمع کنند ورهایش کرده اند و به ساحت ِ مقدسش ، برچسب زده اند آنهایی که  اهل  ِبده بستان  ه بحریست بحر ِ عشق که هیچش کناره نیست...